Dzień ustanowiony w 1910 roku w celu krzewienia idei równouprawnienia oraz uczczenia ofiar w walce o emancypację kobiet.

W latach 1908-11 w USA odbyło się wiele protestów kobiet - żądały one równych praw politycznych i ekonomicznych. Uczestniczkami były głównie pracownice fabryk, w których panował powszechny wyzysk.

Pierwszy Narodowy Dzień Kobiet odbył się tam już w 1909 roku. Trend walki o równouprawnienie rozprzestrzeniał się również w Europie - tu pomysł obchodów zainicjowany został w Kopenhadze. Z czasem, wraz z postępującym wyzwoleniem kobiet, święto to straciło swój „feministyczny” wydźwięk, a stało się po prostu okazją do okazania szacunku płci pięknej. W czasach PRL-u wiązało się to niezmiennie z goździkami wręczanymi paniom.

W szkołach i zakładach pracy obchody święta kobiet były właściwie obowiązkowe. Nie brakło również upominków w postaci rajstop, kawy czy czegoś mocniejszego dla wszystkich przodowniczek pracy. Po upadku komunizmu tradycja pozostała, a przy okazji utraciła swój propagandowy wydźwięk.

Dziś w Dzień Kobiet panie otrzymują najczęściej kwiaty i najserdeczniejsze życzenia od swoich partnerów.

W ostatnich latach powrócił też pomysł połączenia obchodów Dnia Kobiet z działaniami feministek - co roku organizowane są tzw. manify, czyli manifestacje mające na celu promowanie równouprawnienia i walkę z dyskryminacją kobiet, zwłaszcza w życiu zawodowym i politycznym. Międzynarodowy Dzień Kobiet jest obecnie obchodzony w kilkudziesięciu państwach na świecie. Panowie zaś, forsujący Dzień Mężczyzny, pozostają od lat na straconej pozycji.

R.J.